Nandita Das | India | 2008 | 101’ | Hindi, Gujarati, Urdu, Engels gesproken, Engels ondertiteld
Bij onlusten in de Indiase staat Gujarat kwamen in 2002 meer dan duizend mensen, voornamelijk moslims, om het leven. Over deze gebeurtenis werden slechts twee films gemaakt, één door een man en één door een vrouw - Firaaq van Nandita Das.
De film getuigt niet alleen van enorm veel moed - de meeste daders gaan vrijuit en snoeren de critici de mond - maar ook van groteske verfijning. Het is het verhaal over een bloedbad, door de ogen van een vrouw. Het resultaat is weinig expliciet geweld, maar rauwe scherpte die aan je hart knaagt.
Firaaq, wat inhet Urdu zowel scheiding als zoektocht betekent, is gabaseerd op duizenden waargebeurde verhalen. Tegen het decor van de nasleep van deze gewelddadigheden vertelt Firaaq, het speelfilmdebuut van activiste/actrice Nandita Das, een verhaal dat helaas maar al te bekend in de oren klinkt. Het gaat over haat en geweld dat als vanuit het niets tussen bevolkingsgroepen kan oplaaien. De speelfilm behandelt de nasleep van de rellen en de gevolgen die deze met zich meebrachten voor de gewone burgers: indringers, slachtoffers en stille getuigen. Mohsin, een jonge moslim die tijden de rellen zijn ouders verloor, zoekt vergeefs naar zijn vader. Aarti, een hindoevrouw van middelbare leeftijd, straft zichzelf omdat ze weigerde onderdak te bieden aan een moslimvrouw die door de menigte én Aarti's eigen man, werd achtervolgd. Muneera, een jonge moslimvrouw wiens huis is afgebrand, verdenkt de man van haar hindoeïstische vriendin Jyoti. Terwijl de menigte steeds dichterbij komt, trekt de oudere muzikant Khan Saheb zich steeds verder terug inn zijn klassieke muziek.
Een gedistilleerde bemiddeling van de prijs van geweld.
Zondag 14 augustus, 14.15 uur, Rialto 
Donderdag 18 augustus, 22.00 uur, Rialto
