De spanningen lopen op in het appartement van Gabino en Luisa in Mexico City wanneer Gabino’s vriend Paco, die tijdelijk bij hen logeert, hun hond Junto laat ontsnappen. Tot overmaat van ramp begeeft de koelkast het en blijkt er alleen nog gloeiendheet water uit de kraan te komen. Luisa raakt gefrustreerd over de aanwezigheid van Paco in hun krappe woning, en ook de verhouding met Gabino komt op scherp te staan.
De drie ontsnappen aan deze situatie door eropuit te trekken naar een landelijke plek even buiten de stad. Gabino is ervan overtuigd dat Junto hier een heenkomen heeft gezocht. In deze omgeving blijken Luisa, Gabino en Paco echter (nog) iets heel anders terug te vinden.
In het minimalistische oeuvre van de jonge Mexicaanse filmmaker Nicolás Pereda speelt het niet-gefilmde vaak een minstens zo belangrijke rol in het verhaal als het gefilmde. In Juntos bevinden personages zich soms net buiten het gefilmde kader; de hond die de katalysator van het verhaal is, verschijnt zelfs nergens in beeld.
Juntos kan worden gezien als een proloog op Perpetuum mobile, maar de film kan ook uitstekend op zichzelf staan.
Vrijdag 13 augustus, 19.00 uur, Rialto (regisseur aanwezig)
Zaterdag 14 augustus, 16.30 uur, Rialto (regisseur aanwezig)